Στις καλένδες μετατίθεται τελικά το ενδεχόμενο επιβολής ορίων ηλικίας στους μητροπολίτες, καθώς η Ιεραρχία φέρεται απρόθυμη να ανοίξει τη συζήτηση στη συνεδρίασή της τον ερχόμενο Οκτώβριο.
Η «χλιαρή» υποστήριξη της πρότασης από τους μητροπολίτες που φέρονταν φιλικά διακείμενοι στο ενδεχόμενο και οι έντονες αντιδράσεις από εκείνους που απέρριπταν οποιαδήποτε συζήτηση προκάλεσαν δεύτερες σκέψεις στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, που οι πληροφορίες τον έφεραν να στηρίζει την πρόταση.
Οι αρχικές πληροφορίες έφεραν τον κ. Ιερώνυμο να εισηγείται το 72ο έτος ως όριο ηλικίας. Εκκλησιαστικοί κύκλοι ανέβαζαν το όριο από 74 έως 80 προκειμένου να κάμψουν τις αντιδράσεις μιας μεγάλης μερίδας ιεραρχών (περίπου 15) που σε περίπτωση υπερψήφισης της πρότασης θα έπρεπε να αποχαιρετήσουν τους μητροπολιτικούς θρόνους. Η «ατζέντα» της προσεχούς Συνόδου της Ιεραρχίας έκλεισε στις αρχές του καλοκαιριού χωρίς να συμπεριλαμβάνει το επίμαχο θέμα.
Για να τεθεί εκτός ατζέντας, απαιτείται η συλλογή τουλάχιστον 25 υπογραφών ιεραρχών ή να το θέσει ο πρόεδρος της Συνόδου, ο κ. Ιερώνυμος. Το αρνητικό κλίμα που υπάρχει σχετικά με την πρόταση φέρεται να έχει παραπέμψει τελικά το θέμα σε επόμενες συνεδριάσεις, καθώς ο αρχιεπίσκοπος δε θα διακινδύνευε μία -πολύ ορατή- καταψήφιση εισήγησής του. Η δεκαετής αρχιεπισκοπία Χριστόδουλου, που συνοδεύτηκε από πολλές χειροτονίες νέων μητροπολιτών, κατέβασε αισθητά το μέσο όρο ηλικίας των ογδόντα μητροπολιτών που απαρτίζουν την Ιεραρχία, όπως επίσης και η εκλογή δύο νέων ιεραρχών από τη διχοτόμηση της μητρόπολης Αττικής. Ο μέσος όρος υπολογίζεται στα 65 και πλέον έτη, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του '90 ήταν πάνω από τα 70 χρόνια. Σε αντίθεση με την Εκκλησία της Ελλάδος, τόσο η Ρωσική Εκκλησία, όσο και η Καθολική και η Αγγλικανική έχουν θέσει το 72 έτος της ηλικίας ως όριο σε επισκόπους και καρδιναλίους. Η Εκκλησία της Κύπρου, που πρόσφατα απέκτησε νέο Καταστατικό Χάρτη, δεν τόλμησε να προσθέσει κάτι παραπάνω στο ζήτημα, εκτός από την αναφορά στις περιπτώσεις ασθενείας (εξαιτίας μάλλον της χρόνιας ασθένειας του μακαριστού αρχιεπισκόπου της Χρυσοστόμου Α΄).
Στην Ελλαδική Εκκλησία δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που υπέργηροι ή σοβαρά ασθενείς μητροπολίτες παρέμειναν στη θέση τους, ενώ ομολογουμένως δεν είχαν τις δυνάμεις να ασκήσουν τα καθήκοντά τους ούτε καν να παραστούν στις συνεδριάσεις της Συνόδου της Ιεραρχίας. Σ' αυτές τις περιπτώσεις υπήρξαν, άλλωστε, και πολλές «σκιές» γύρω από αποφάσεις που φέρονταν να είχαν λάβει οι -από ετών- κλινήρεις ιεράρχες.